بررسی و مقایسه میزان تکانشگری حرکتی، شناختی و بی برنامگی در نظریه هولاندر

مقدمه: نظریه هولاندر براساس پنجمین معیار طبقه بندی انجمن روانپزشکی آمریکا تدوین شده است که در 3 گروه طبقه بندی شده است. لذا این پژوهش، با هدف بررسی و مقایسه میزان تکانشگری در بیماران طیف پیشنهادی هولاندر انجام گرفت. مواد روشها: داده های جامعه تحقیق شامل بیماران مبتلا به اختلالات بدشکلی بدن، بی اشتهایی عصبی، خودبیمارانگاری، اختلال کنترل تکانه، اختلال کندن مو و پوست، اعتیاد جنسی و گروه سالم مراجعه کننده به کلینیک های سلامت روان و روانشناختی شهر همدان بوده است؛ از جامعه91 مراجعه کننده 13 نفر در هر گروه بیمار و 13 نفر هم در گروه  سالم وارد شدند. ابزار مورد استفاده پژوهش پرسشنامه تکانشگری بارات (1994) بود که داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک سویه تحلیل شدند. نتایج: بیشترین میزان تکانشگری به ترتیب در گروه های بدشکلی بدن با 982/2 ±67/29 بودند و گروه بی اشتهایی عصبی و خودبیمارانگاری و مبتلایان به اختلال اعتیاد جنسی با میانگین 34/29 در رده دوم قرار گرفتند، گروه کنترل تکانه با 598/2±28 و گروه اختلالات کندن مو و پوست نیز با 465/2±67/26 کمترین میزان تکانشگری را درتقسیم بندی نظریه هولاندر دارد. نتیجه گیری: طبق نتایج پژوهش می توان گفت، ماهیت به وجود آمدن این اختلالات همانطور که هولاندر معرفی میکند تا حد زیادی اختلالات مخاطره آمیز از جمله رفتارهای تکانشی در بعد تکانشکری حرکتی، شناختی و بی برنامگی است.